ιεροφαντώ

ἱεροφαντῶ, -έω (Α) [ιεροφάντης]

1. είμαι ιεροφάντης

2. εισάγω κάποιον στα μυστήρια, μυώ

3. (μτβ.) εξηγώ ως ιεροφάντης, διδάσκω ως ιεροφάντης

4. παθ. ἱεροφαντοῡμαι, -έομαι

α) εμπνέομαι («τοὺς ἱεροφαντηθέντας λογισμοὺς θεοῡ», Φίλ.

β) εισάγομαι στα ιερά μυστήρια, μυούμαι («ἱεροφαντουμένη ψυχή», Φίλ.).